GIM HUT 65 – Drachten

Drie gemeenteleden die hun ervaringen wil delen betreffende 65 jaar bestaan van de Geredja Indjili Maluku te Drachten. Moeder Atha Salampessy-Taihuttu van de 2^e generatie, zoon Dominggus Salampessy 3^e generatie en mevrouw Grace Berkholst-Lawalata uit de Molukken hier getrouwd.

Atha Salampessy-Taihuttu

Ik ben Atha Salampessy-Taihuttu uit Breda, 65 jaar…. even oud dus als de GIM.
Eigenlijk wel grappig dat ik mijn leeftijd vergelijk met die van de kerk! Ik ben met pensioen, maar de kerk is pas uit haar kinderschoentjes gestapt na 65 jr groeipijntjes – maar daar zal ik het nu niet over hebben!
Geredja Indjili Maluku 65 tahun! Pudji Tuhan!

Drachten – wel ver weg voor ons, maar gelukkig laten we ons rijden door de buschauffeur. Djemaat Tilburg en Breda in een volle bus: 50 man voor 2 djemaats is eigenlijk niet veel, maar dat is wel een doordenkertje voor elk djemaatlid.
In Drachten aangekomen zagen we al van verre het grote kruis op dat grote witte hal van de Bethelkerk. We dachten dat de buschauffeur dat ook had gezien, maar helaas! We kregen gewoon nog een extra sightseeing op het bedrijvencomplex! Bij de ingang werden we welkom geheten door mensen van de Bethel-kerk, heel erg hartverwarmend! Ik was onder de indruk van de grote ruimte van de kerkzaal en de ruimtes ernaast. Toen ik later hoorde dat elke zondag wel 3000 man bijeenkwam om te kerken, was ik helemaal stil: heel Friesland samen kerken… over regionalizering gesproken- kunnen we nog wat leren van die Friezen!

Op elke stoel lag al een programma-blad en een pen met inscriptie : Geredja Indjili Maluku 25 nov 1952. – een mooi aandenken! De sulinggroep verzorgde de intro voor de dienst. Dat geluid deed me denken aan vroeger en het is fijn dat in verschillende djemaats de suling weer terugkomt. De dienst werd geleid door dominee Otto Matulessy, voorzitter van de Synode. Dankbaarheid voor onze 1ste generatie die de kerk had opgericht, maar vooral door Gods genade dat de kerk nog mag bestaan! De dienst werd opgeluisterd door verschillende koren: koor Assen, MAGIM, PIKIM, koor pendeta-pendeta. De samenzang werd begeleid door het orgel. Daarna waren er een paar sprekers, waaronder iemand van de KVR, de kepala negara tuan Wattilete en iemand van de Synode GPM uit Ambon. Toen was er….eten! Slamat makan!

Een knappe logestiek van de organisatie om in een kort tijdsbestek zoveel mensen te voorzien van eten! We waren maar een halfuurtje uitgelopen op het programma en dat werd ’s middags weer ingelopen. Gastheer en gastvrouw waren njong Manuputty uit Assen en nona Laetitia Solisa uit Geleen in Molukse klederdracht! Ze hadden de verschillende groepen/koren op een verfrissende manier 2-talig aangekondigd! Wat ook opvallend was, dat alles heel strak geprogrammeerd was – seng tungguh lama-lama – elke groep/koor zong maar 1 lied ( of 2 ).

Vertederend was wel het optreden van het 5-jarig meisje, dat begeleid werd door haar vader op de gitaar! Oud-PPKM-ers, kaal en grijs, zongen uit volle borst hun hit-aller-tijden: Machluk!
We hebben genoten van de verschillende gospelgroepen, solisten uit de 3de en 4de generatie die hun talenten hebben gebruikt in deze dankmiddag! De middag werd afgesloten door de prachtige zang van koor Sion uit Middelburg.
Als gezamenlijke slotlied hebben we ‘ API Indjil ‘ gezongen – kan niet missen!

De Heer heeft ons als kerk geleid door deze 65 jaren heen en zal ons in de toekomst blijven leiden! Wij moeten onze gaven en talenten gebruiken voor het werk in de Molukse kerk, als dank aan de Heer van die kerk! In onze zwakheid zijn we sterk en dat enkel uit genade, breng Hem daarom dank, lof en eer!

Dominggus Salampessy

Mijn naam is Dominggus Salampessy, 31 jaar en kom uit Breda. Ik speel suling 4e stem (bulu air) in onze djemaat. Mijn vader is (Panoes Salampessy) had mij al verteld dat ik al om 07:00u aanwezig moest zijn in de kerk, omdat de bus om 07:15u vertrekt.

Ik woon niet in de wijk dus ik moest eerst nog fietsen naar de wijk. Het was nog donker, dus ik dacht “straks lekker tidur in de bus“.

In de kerk kwamen de mensen één voor één binnen – uiteraard ook djam karet, want men ging er al van uit dat ‘io, orang tadi su instappen in Tilburg, dus toch al djam karet‘. Toen iedereen aanwezig was hebben we een gebed gedaan in de kerk en wachtten we op de bus.

De bus kwam inderdaad djam karet om kwart voor acht – er zaten al mensen in uit Tilburg (die moesten dus nog eerder verzamelen :o) dus we gingen maar snel instappen. Eenmaal ingestapt werd verteld dat de bus op de 3,5u lang durende rit geen tussenstop zou maken: de hypermoderne bus had een grote wc achterin, dus een plaspauze was onnodig. Prima dacht ik, “aku toch lekker tidur“.

We arriveerden op tijd in Drachten, maar op een of andere manier had de buschauffeur dat grote kruis aan de muur van de kerk niet gezien en reden we het gebouw straal voorbij, verder het industrieterrein op. Een paar mensen waren al een beetje chagrijnig dat de chauffeur fout reed, omdat zij al 4u in een bus zaten en ze snakten naar hun nicotine-inname.

Eenmaal uitgestapt ging ik meteen naar de suling-hoek, waar de andere sulinggroepen ook al gearriveerd waren. De gehele groep bestond uit suling-blazers uit Opheusden, Tiel, Tilburg, Vaassen en Breda (misschien nog meer maar lupa, ma-af ya). Oom Ronny vroeg of ik suara tiga kon blazen, want daar waren er te weinig van – ik had mijn gewone suling ook bij, dus dat was geen probleem.

We hebben voor de dienst een aantal liederen gespeeld, tijdens de dienst 1 lied begeleid en na afloop van de dienst ook nog een paar, maar het programma was al uitgelopen en we hadden al mati lapar.

Het eten vond ik erg goed geregeld, zoveel mensen direct warm eten kunnen serveren heb ik nog nooit gezien, dus djempol voor Nijverdal! Er was ook genoeg accomodatie om te zitten en rustig te kunnen eten – ik heb zelfs nog een tweede portie gehaald (en gedeeld met papa).

Het middagprogramma was heerlijk afwisselend en duurde niet te lang. De liederen waren stuk voor stuk erg mooi ten gehore gebracht! Sommige mensen waren iets lang aan het woord, maar was niet storend (het kort en bondig houden is niet onze sterkste kant ;)) Daarnaast vond ik dat de ceremoniebegeleiders het heel luchtig en verfrissend presenteerden – ook djempol voor Laetitia en Kevin!

Tegen het einde had ik nog veel gele muntjes over, dus heb ik 7 pisang goreng gehaald (voor onderweg katanja). Toen we allemaal de jassen aanhadden, heb ik nog een CD van het koor uit Oost-Souburg gekocht voor mijn bongso. Daarna was het op zoek naar de bus, die blijkbaar helemaal achter het gebouw stond. Nadat alle koppen geteld waren konden we weer in één ruk naar huis rijden, onder het genot van een filmpje in de bus. Jammer dat de film na een half uur vastliep, maar seng apapa, iedereen was toch tjapè…

We kwam al rond 20:00u aan in Breda, waar we nog een afsluitend gebed hebben gedaan in de kerk. Daarna werd iedereen nog gewezen op de de Sjukur dienst de volgende ochtend – helaas wel al heel vroeg,  namelijk om 09:15u…

Grace Berkholst-Lawalata

Pengalaman mengikuti Perayaan ulang tahun Gereja Injili Maluku
ke-65 di Drachten tanggal 25 November 2017

Terima kasih karena saya diminta untuk menulis pengalaman saya selama
mengikuti acara perayaan ulang tahun GIM yang ke-65 tahun.

Nama saya Grace Berkholst-Lawalata. Saya berasal dari keluarga Kristen yang
lahir dan dibesarkan di Ambon. Saya datang di Belanda tahun 1999. Menikah
dengan suami saya di Bergen op Zoom. Kami dikaruniakan dua orang anak;
laki-laki dan perempuan. Suami saya Ferry bukan orang Maluku, dia berdarah
campuran.

Waktu saya datang di Belanda suami saya sudah mencari gereja orang Maluku
di Breda untuk saya supaya saya tetap beribadah minggu di gereja orang
Maluku. Saya berkenalan dengan keluarga bu Panus dan usi Atha Salampessy,
yang tinggal di Breda. Mereka seperti keluarga bagi saya di Belanda.

Itulah sekilas latarbelakang saya sebagai pendatang di negeri Belanda.

Penghargaan saya saya tujukan kepada orang-orang tua dari generasi pertama
yang oleh iman dan pengharapan mereka kepada Allah Bapa kita, Yesus Kristus
dan perantaraan Roh Allah yang Kudus sehingga Gereja Injili Maluku di
Belanda boleh mereka bangun dan boleh merayakan ulang tahunnya yang ke 65
tahun.

Pengalaman saya pertama kali mengikuti pesta perayaan sejarah gereja Maluku
di negeri Belanda:
1. ada rasa bangga dan kagum terhadap generasi Maluku di negeri Belanda
yang mengekspresikan cinta dan penghargaannya terhadap jerih payah
orang-orang tua dalam mempertahankan bahasa dan budaya Maluku
dengan menyanyikan lagu-lagu pujian dalam bahasa kita, dua pembawa
acara, nyong dan nona Ambon berpakaian tradisional Ambon dan
membawa acara dalam dua bahasa. Waow!! Anak-anak Maluku yang
dipersiapkan untuk meneruskan api Injil sebagai orang Maluku di tanah
orang ini.
2. Rasa kebersamaan yang dinyatakan oleh orang-orang Maluku di sini
dengan mengundang pemimpin-pemimpin dari Ambon.
3. Acara berjalan dengan teratur dan lancar. Cara mengatur makan dan
minum juga baik. Kami boleh menikmati makanan, terima kasih untuk
mereka yang memasak dan melayani.
4. Waktu kami tiba dengan bus di Drachten, supir bus yang kami tumpangi
tidak melihat gereja padahal ada tanda salib besar di dinding gereja jadi
bus harus putar beberapa kali. Lelah dalam perjalanan terobati oleh pesta
yang berhasil dan menyenangkan.
5. Acara ditutup dengan doa dan nyanyian Api Injil, hari ini benar-benar
diberkati. Terima kasih Tuhan!

Himbauan saya agar kerjasama yang sudah baik tetap terus dipelihara, yang
masih belum, jangan kita berkeras kepala tapi mari sama-sama selaku anak-anak
Tuhan kita saling mengasihi dan mengikat tali persaudaraan kita untuk
membakar Api Injil itu agar dia tidak padam tapi terus menyala di negeri ini.
Immanuel! Sampe Tuhan Yesus bale kombali.