Hoe sta ik temidden van deze Corona -tijd?
Ik ervaar deze tijd eigenlijk als onwerkelijk, net een droom / nachtmerrie! Hoe kan het dat zo’n virus de hele wereld in angst houdt?
Hoe kan het dat we niet meer kunnen kerken? Dat vind ik het allerergste! In het begin toen onze kinderen zo overdreven bezorgd
waren, wuifde ik het een beetje weg, maar ze werden boos om mijn reactie:’ ma, jullie horen tot de risico-groep en u bent diabeet!’ Zo
ging het maar door en ik voelde me al bijna ziek!!
Ik zei dat ik bid en dat ik vertrouw op de Heer en dat Hij over ons
waakt in alle omstandigheden! Door veel thuis te zitten word ik ook op mezelf geworpen en moet ik naar mijn relatie met de Heer kijken: welke plaats heeft Hij in mijn leven? Of had ik een druk leven gehad dat mijn kontakt naar Hem toe er een beetje bij inschoot? Ik denk dat wij met z’n allen die vraag moeten stellen! Wij moeten belijden dat we te druk zijn met invulling te geven, plannen te maken zonder dat we het eerst aan Hem hebben voorgelegd! We geloven in de wetenschap zonder dat we blindelings op da Heer vertrouwen, op Zijn Almacht en Zijn Genade! Het is bijna Goede Vrijdag en Pasen en wij hebben geen diensten! Hoe doen we dat? Ik besef elke dag weer opnieuw dat het niet vanzelfsprekend is dat we leven! Daarom wil ik dit Paasweekend sober vieren, maar met meer vertrouwen in de Overwinning van Jezus aan het kruis! Wat er ook gaat gebeuren in deze beangstigende tijd, ik geloof in de kracht van de opgestane Heer Die ook de Corona-virus heeft overwonnen! Mensen, kijk naar elkaar om, lain sajang lain! Tuhan lebih sajang ketong! We hebben net Pasen gevierd, deze keer anders dan anders! Hier had de BMG aan alle GIM-wooneenheden een Paasmand+Paasstol gegeven als teken van verbondenheid in deze corona-tijd! We moeten manieren zoeken om ons niet door angst of door welke omstandigheden dan ook te laten meesleuren! Zorg dat lofprijzing onze reactie is op angst! Als we dat doen, dan zal de Heer niet alleen onze angst wegnemen, maar zal Hij ons ook vreugde geven. (Psalm 34:2-6). Angst verdrijft alle hoop en geloof uit ons leven, maar het is Gods verlangen om in ons te werken!
Geloof, gebed, lofprijzing en het Woord van God zullen onze angsten overwinnen! We kunnen niet naar de kerk gaan, maar thuis kunnen we Hem zoeken door uit Zijn Woord te lezen en Hem lof te brengen.
Als ik ga ontbijten (makanan djasmani) ga ik ook eten van Gods Woord (makanan rohani) en ga ik zingen uit de bng of kidung djemaat! Dan kan ik weer tegen aan!
Elke dag beginnen met de Heer geeft kracht, rust en blijdschap!
Atha Salampessy-Taihuttu
